در ١١ آذرماه سال ١٣١٨ از مادری زاده ی گیلان و پدری کاشانی تبار ، دختری به دنیا آمد که او را پری رخ نام نهادند.
کودکستان ایران ، اولین صحنه ای بود که آوای کودکانه اش در آن شنیده شد. نوجوانی او در حالی در کوچه باغ های شمیران میگذشت که نخستین درس های آواز در ردیف های ایرانی نزد “استاد زرین پنجه” و همزمان نواختن پیانو را فرا می گرفت.
در هفده سالگی، به ژاپن رفت و در آنجا در کنار تحصیلات دوران دبیرستان خود به یادگیری زبان های انگلیسی و ژاپنی، عروسک سازی و “ایکه بانا”، هنر گل آرایی ژاپن، پرداخت.
پس از بازگشت به ایران به آموزش هنرگل آرایی در انجمن دوشیزگان و بانوان به خانم های ایرانی مبادرت ورزید.
نمایشگاه هایی چند در این زمینه برپا و گل بانو محلی برای تزئین سبدهای آرایش شده با هنر وی برپا شد.
هنر شاخص او “آواز” درهنرستان عالی موسیقی تهران با خانم “اِولین باغچه بان”به مدت سه سال تبلور یافت…
” پریرخ بعدها ، پس از ازدواج و سانحه رانندگی که منجر به نابینایی و تغییر بزرگ زندگی اش شد، برای تکمیل آموخته ها و تجربه اندوزی بیشتر در رشته ی اپرا، به کشور های ایتالیا، آلمان و اتریش سفر کرد.
“لیریکو اسپینتو ”، صدایی که وی را قادر به خواندن سبک های مختلف میکرد، خیلی زود آوای استثنایی، دل انگیز، پرقدرت و شفافش را با تنظیم های بی مانند واروژان به گوش ایرانیان و جهان رساند.
“پری زنگنه” با اجراهای بی شمار به زبان ها و گویش های گوناگون در صحنه های مهم جهان، مرزهای جغرافیایی را در نوردید .
دستاورد فعالیت های او بیش از سیصد ترانه و اجرای آوازی در طیفی به گستردگی لالایی های ملل تا سولوی سمفونی شماره ۹ بتهوون در ایران و جهان است.
خدمات پری زنگنه به ترانه های فولکلور ایران و تلفیق آن با موسیقی بین المللی در اجرای علمی و در عین حال ساده و شیرین با صدای مخملین چون نسیم بهاریش، از او یک اسطوره ساخت .
پری زنگنه اکنون در ایران به تدریس هنر آواز به خانم ها، نوشتن کتاب زندگی نامه هنری خود و رسیدگی به امور فرهنگی و اجتماعی نابینایان اشتغال دارد.
asoa.ir
دیدگاهتان را بنویسید